Blog

Verschillende onderzoeken tonen aan dat het stressniveau van mensen drastisch daalt als ze bij paarden zijn. Die onderzoeken kijken onder meer naar het hartritmepatroon van mens en paard*. En wat blijkt: het menselijke hart gaat mee resoneren met het hartritme van het paard.

Dit blog is een oudje. Ik heb het geschreven toen Navenja nog leefde. Mijn grote vriendin, mijn leermeester, mijn alles. Ter ere van haar, publiceer ik dit blog opnieuw.

Altijd doen wat nodig is om in balans te komen, dat doet een paard. Een paard onderdrukt zijn lichamelijke reacties niet. Signaleert het gevaar, dan zal het meteen vluchten. Maar is het gevaar geweken, dan gaat het ook onmiddellijk weer over tot grazen. Moet er een grens worden gesteld, dan doet het paard dat. Moet er spanning afvloeien, dan gaat het rollen of spelen. Heeft het aanraking nodig, dan vraagt het een vriend om hem te ‘groomen’. Een paard ‘ervaart’ wat nodig is en onderneemt vervolgens de benodigde actie. Zo blijft een paard in balans.

Stel je zit op een fiets en je rijdt een berg af. Je stuurt en je remt. En af en toe stop je om een praatje te maken met de mensen langs de kant of om te eten en te drinken. Dat sturen, remmen en stoppen, dat kun je als er genoeg veerkracht in je systeem zit. Veerkracht is als een set remblokjes. Je rolt als vanzelf naar beneden en met je rem regel je alles. Je wisselt af tussen actie en rust, jij bepaalt het tempo, je voelt je veilig op de fiets. Mensen gaan aan de kant voor je als je dat vraagt want je remt voorzichtig af en passeert ze behendig. Af en toe neem je achterop iemand een eindje mee.

Een overlevingsstrategie ontstaat als je als kind moet overleven in een gezin waar je opvoeders onvoldoende zijn afgestemd op wat jij nodig hebt.
En dat geldt helaas voor velen van ons. Hierdoor ontwikkelt je autonome zenuwstelsel zich niet goed en signaleert het zenuwstelsel dat jij als kind in gevaar bent